ΤΡΙΕΣΠΕΡΟΝ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ (2)

Έναν μήνα μετά την ισημερία ο Θεός Απόλλων έχει "φύγει" και ο Θεός Διόνυσος έρχεται μετα το ηλιοστάσιο. 

Το μεσοδιάστημα είναι του Ηρακλέους. 

Η ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΣΧΕΣΗ ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΙ ΗΛΙΟΥ

Καθώς κάναμε αναφορά στον Ηρακλή και επειδή θα χρειασθούμε την σχέση του Ηρακλέους με τον Ηλιο, ας προσεγγίσουμε το θέμα αυτό πιο εμπεριστατωμένα.

Η ταύτιση Ηλίου και Ηρακλή είναι διάχυτη μέσα στα Ελληνικά κείμενα, παρόλα αυτά η ξεκάθαρη ταύτιση των δύο εντοπίζεται σε ελάχιστα σημεία.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ «ΤΡΙΕΣΠΕΡΟΝ» Η ΗΛΙΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΑ (ΚΑΛΑΝΤΑ)

ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΥΚΤΑΝ ΤΗΣ 21ης ΠΡΟΣ 22αν ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΤΡΙΕΣΠΕΡΟΥ, Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΗΛΑΔΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΚΤΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΙΑΡΚΕΙ ΔΙΑ ΤΡΕΙΣ ΝΥΚΤΕΣ. 

Ο ΗΛΙΟΣ «ΣΤΑΜΑΤΑ» ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΝΟΤΟΝ ΚΙΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ «ΣΤΑΣΙΜΟΣ» ΣΤΟ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟΝ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΟΣ ΔΙΑ ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ.

ΣΑΤΟΥΡΝΑΛΙΑ.ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΡΟΛΩΝ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Αν ζούσαμε στην αρχαία Ρώμη, σαν σήμερα, 17 Δεκεμβρίου θα γιορτάζαμε τα Σατουρνάλια, τη γιορτή των Ρωμαίων που ήταν αφιερωμένη στον θεό Σατούρνους, ο οποίος αντιστοιχεί στον ελληνικό θεό Κρόνο.

Η γιορτή γινόταν τους χειμερινούς μήνες κατά την περίοδο του χειμερινού ηλιοστασίου, δηλαδή τη μικρότερη ημέρα του χρόνου, συνήθως στις 17 Δεκεμβρίου, αλλά αργότερα η γιορτή κρατούσε έως και μια βδομάδα, έως τις 23 Δεκεμβρίου.

Επρόκειτο για μια σημαντική γιορτή για τους Ρωμαίους, ταυτισμένη με τα αρχαία Κρόνια,  όπως ασφαλώς σε όλες τις γιορτές, ήταν αργία, οι συμμετέχοντες αντάλλασσαν μικρά δώρα -σας θυμίζει κάτι;- και διοργανώνονταν υπαίθριες αγορές.

ΕΙΡΕΣΙΩΝΗ - ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΡΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ

Ας κόψουμε όλοι ένα κλαδί ελιάς και να το στολίσουμε για το καλό του καινούργιου χρόνου για γονιμότητα και ευφορία !

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ («ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΘΗΣΕΥΣ 22»):

Ας δούμε τους επόμενους στίχους, που φέρεται ότι τραγούδησε στη Σάμο, κατά το έθιμο της ειρεσιώνης, ο Όμηρος και μας διασώζει ο Πλούταρχος («Βίοι Παράλληλοι, Θησεύς 22»):

ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΙΡΕΣΙΩΝΗΣ

Στην αρχαία Ελλάδα, πολλούς αιώνες πριν τη γέννηση του Χριστού, κάποιοι "παίδες αμφιθαλείς", ξεχύνονταν στους δρόμους, δύο φορές το χρόνο, όταν γιόρταζαν τα Πυανέψια ή τα Θαργήλια , με "ειρεσιώνες" στα χέρια, δηλαδή κλαδιά ελιάς ή δάφνης, στολισμένα με κομμάτια μαλλιούκαι καρπούς και τα κρεμούσαν στην πόρτα τους (όπως ακριβώς θέλει ένα πανάρχαιο έθιμο του Πόντουή όπως κρεμάμε σήμερα τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια).