ΦΡ.ΝΙΤΣΕ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ (ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ)

"Κάθε τέχνη, από τον Όμηρο ως τον Σωκράτη, βρίσκεται στα χέρια των Ελλήνων, είχαμε απέναντι σ' αυτούς τους Έλληνες τα αισθήματα που ένιωθαν οι Αθηναίοι απέναντι στον Σωκράτη. 

Σχεδόν όλες οι εποχές, σχεδόν όλες οι βαθμίδες της κουλτούρας προσπάθησαν, τουλάχιστον μια φορά η καθεμία, να χειραφετηθούν από τους Έλληνες, γιατί όλα όσα ωραία πράγματα είχαν δημιουργήσει, ακόμα κι όταν ήταν εντελώς πρωτότυπα, ακόμα κι όταν τα θαύμαζαν ειλικρινά, έχαναν αμέσως το χρώμα τους και τη ζωντάνια τους αν τα συνέκρινε κανείς με τους Έλληνες και μεταβάλλονταν σε αδέξιο αντίγραφο, ακόμα και σε γελοιογραφία.

Και κάθε στιγμή ξεσπάει ακόμη μια φορά η υπόκωφη οργή, η μαζεμένη στα βάθη της καρδιάς, εναντίον αυτού του αλαζονικού λαού που είχε την τόλμη να χαρακτηρίσει με το επίθετο «βάρβαρος» καθετί που του ήταν ξένο. 

Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, λέμε, που χωρίς άλλο τίτλο εκτός από μια εφήμερη αίγλη, από θεσμούς κωμικά στενόκαρδους, από μια αμφίβολη ηθικότητα, και που δυσφημούνται με γεμάτες μίσος κακόλογες ονομασίες, διεκδικούν παρ' όλα αυτά ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους λαούς και την προνομιακή μεταχείριση που έχει η ιδιοφυΐα σε σχέση με το πλήθος; 

Δυστυχώς δεν είχαμε την τύχη ν' ανακαλύψουμε το κώνειο που θα μας απάλλασσε μια για πάντα από έναν τέτοιο λαό, γιατί όλο το φαρμάκι του φθόνου, της συκοφαντίας και της μνησικακίας δεν κατάφερε να καταστρέψει τη γαλήνια λαμπρότητα τους. 

Έτσι, μπροστά στους Έλληνες δοκιμάζουμε ντροπή και δέος, εκτός αν, εκτιμώντας την αλήθεια πάνω απ' όλα, τολμήσουμε να ομολογήσουμε πως οι Έλληνες κρατούν τα χαλινάρια του πολιτισμού μας και κάθε πολιτισμού, αλλά πως σχεδόν πάντα το άρμα και τα άλογα είναι πολύ κακής ποιότητας και ανάξια της δόξας των οδηγών τους και συνήθως, με τα ανόητα παιχνίδια τους, γκρεμίζουν τα άρματα στις αβύσσους, ενώ οι ίδιοι οι οδηγοί τις δρασκελίζουν μ' ένα πήδημα, σαν τον γοργοπόδαρο Αχιλλέα". -