και που, από την κεφαλή του Πατέρα Δία βγήκες, πάνοπλη και πάνσοφη!
Θεά Παρθένα Εργάνη, που ακούραστα διδάσκεις Τέχνες τους ανθρώπους... και που την Ελιά έδωσες δώρο θεϊκό...
Θεά, πολεμίστρα, που τους Ήρωες προστατεύεις και εμψυχώνεις.
Σοφία Ορθή, που ποιητές και φιλοσόφους αγαπάς... δώσε μου λίγη εύνοιά.
Σοφία ζητώ, να κατανοήσω τα ακατανόητα...
και Σθένος να παλέψω τον κακό τον εαυτό μου!
Θέσε με υπό την Aιγίδα σου και προστάτεψε με.
Aιώνιο όρκο σου κάνω, στα νερά της Στύγος, πως... άλλη Παρθένα από σένα δε θα λατρέψω... και πως, ούτε σε θνητή γυναίκα θα δοθώ ξανά.
Μάρτυράς μου ας είναι η αιώνια έφηβος, η Αγλαύρια, η τιμημένη κόρη του Κέκροπα, που με τη θέλησή της έπεσε από την Ακρόπολη, θυσία για την σωτηρία της Πόλης σου.
ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΗ ΠΑΡΘΕΝΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΘΕΑ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΟΥΜΕ!
ΠΗΓΗ
http://ancientgreece-psmavro.blogspot.gr/2010/11/x_07.html
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου