Bροντόφωνε, σιδεροχέρι, εκπορθητή ορμητικέ... που όπλα φονικά κραδαίνεις...
και που κανένας δε σε ξεπερνά στη μάχη και τη σφαγή!
Εσύ, που ναούς δεν έχεις στις πόλεις... αλλά Τρόπαια στήνεις στα πεδία των μαχών...και που βωμούς δεν κατέχεις... αλλά σε στοιβαγμένα σώματα σκοτωμένων ανάβεις την πυρά σου.
Άρη τρανέ, πολεμικέ θανατερέ, που πάντα αιματοβαμμένος είσαι... και που άλλο γλέντι δε γνωρίζεις από τις Ιαχές των νικητών, το βρόντο των τοίχων, το ρημαδιό των πόλεων και τον επιθανάτιο ρόγχο των σφαγμένων...
Eσύ ανδροφάγε, που πάντα θυμωμένος είσαι, γιατί όλλοι σε αποφεύγουν... και το όνομά σου σαν ακούσουν... φτύνουν στον κόρφο τους... και που, πολλοί, αμελούν να σου θυσιάσουν, γιατί κανείς δε σε θέλει στην πόλη του...
Σε σένα προστρέχω, γιατί γνωρίζω πως, χωρίς ορμή, ανδρεία και μαχητικότητα τίποτα δεν κερδίζεται.
Eσύ ανδροφάγε, που πάντα θυμωμένος είσαι, γιατί όλλοι σε αποφεύγουν... και το όνομά σου σαν ακούσουν... φτύνουν στον κόρφο τους... και που, πολλοί, αμελούν να σου θυσιάσουν, γιατί κανείς δε σε θέλει στην πόλη του...
Σε σένα προστρέχω, γιατί γνωρίζω πως, χωρίς ορμή, ανδρεία και μαχητικότητα τίποτα δεν κερδίζεται.
Άρη πολεμικέ, στάσου μακριά από την πόλη μου... αλλά κάνεμε ικανό πολεμιστή και αν χρειαστεί, εμφύσησε μου θεϊκή μανία και ορμή, πρώτος στη μάχη να ριχτό.
Ξεχώρισέμε και εγώ, σου δίνω υπόσχεση πως... άλλη φορά, στο βωμό σου, φωτιά να ανάψω δε θα αμελήσω... ούτε σφαχτάρια σε σένα θα αρνηθώ... και θυμιάματα θα καίω μπρος στην εικόνα σου... γιατί, πιο φοβερός Θεός από εσένα, άλλος, δεν υπάρχει!
Γιατί εσύ είσε ο Πόλεμος... ο Πατήρ των Πάντων!
Tιμημένε Άρη πολεμικέ... Xαίρε!
http://ancientgreece-psmavro.blogspot.gr/2010/11/blog-post_4899.html
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου