Ήταν γιος του Κίτσου και πολέμησε μαζί του σ` όλες τις μάχες.
Τη στρατιωτική σταδιοδρομία του άρχισε στην Κέρκυρα, όπου υπηρέτησε στο γαλλικό στρατό ως υπαξιωματικός.
Διακρίθηκε στη μάχη του Πέτα (4 Ιουλίου 1822) και μετά μαζί με το Μαυροκορδάτο και άλλους κλείστηκε στο Μεσολόγγι, όπου οργάνωσε την άμυνα της πόλης με 360 οπλοφόρους.
Έτσι όταν στα τέλη του Οκτωβρίου 1822 οι Τούρκοι με αρχηγούς τον Ομέρ Βρυώνη και τον Κιουταχή άρχισαν την Α΄ πολιορκία του Μεσολογγίου, αλλά κατόρθωσε να λύσει την πολιορκία και να προξενήσει μεγάλη φθορά στον εχθρό, ιδίως κατά τη φυγή του προς τον Αχελώο, στο πλημμυρισμένο ρεύμα του οποίου πνίγηκαν 500 Τούρκοι.
Μετά τη λύση της πολιορκίας του Μεσολογγίου η κυβέρνηση τον διόρισε αρχιστράτηγο της Δ Στερεάς.
Μετά τη λύση της πολιορκίας του Μεσολογγίου η κυβέρνηση τον διόρισε αρχιστράτηγο της Δ Στερεάς.
Όταν όμως οι άλλοι οπλαρχηγοί έδειξαν φανερά τη ζηλοτυπία τους και απαίτησαν από την κυβέρνηση ανάλογες προαγωγές, τότε ο Μπότσαρης έσκισε μπροστά τους το διοριστήριο λέγοντας: «Όποιος είναι άξιος, παίρνει το χαρτί του στρατηγού στον πόλεμο».
Μετά το επεισόδιο αυτό με 350 Σουλιώτες χτύπησε στο Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου την εμπροσθοφυλακή των Τούρκων, που αποτελούνταν από 5.000 άνδρες με αρχηγό τον Τζαλαδήμπεη.
Η επίθεση έγινε τη νύχτα της 9/8/1823, την ώρα που ο εχθρός κοιμόταν αμέριμνος στο στρατόπεδό του.
Ο πανικός και η φθορά των Τούρκων ήταν φοβερή.
Στην προσπάθεια του όμως να συλλάβει αιχμάλωτο τον ίδιο τον Τζαλαδήμπεη, χτυπήθηκε από μια αδέσποτη σφαίρα στο μέτωπο και σκοτώθηκε.
Οι σύντροφοι του βαθιά λυπημένοι, πήραν το σώμα του αρχηγού τους και το έθαψαν με μεγάλες τιμές στο Μεσολόγγι.
Στον «Κήπο των Ηρώων» του Μεσολογγίου και πάνω από τον τάφο του Μ. τοποθετήθηκε αργότερα άγαλμα κάποιου φιλέλληνα γλύπτη, το γνωστό ως «Κόρη της Ελλάδας» που παριστάνει μια κοπέλα να πενθεί το θάνατο του ήρωα.
Μαρμάρινη προτομή του επίσης έχει στηθεί και στο Καρπενήσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου