ΠΡΟΚΛΟΣ - ΕΙΣ ΗΛΙΟΝ

«Εισάκουσέ με, βασιλέα του νοητικού πυρός, Τιτάνα με τα χρυσά ηνία, εισάκουσέ με, χορηγέ του φωτός, βασιλέα, που ο ίδιος κρατάς το κλειδί της ζωογόνας πηγής και διοχετεύεις από ψηλά πλούσιο ρεύμα αρμονίας στους Κόσμους της ύλης.

Εισάκουσέ με. Γιατί εσύ, που βρίσκεσαι στην υπέρ του αιθέρος μεσαία έδρα και κατέχεις τον ολοφώτεινο δίσκο, την καρδιά του Κόσμου, γέμισες τα πάντα με τη δική σου πρόνοια που διεγείρει τον νου.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ - ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ - ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ!!

Πανάρχαια προσευχή - επίκληση υπάρχει και λειτουργεί μυστικά μέσα στο Ελληνικό Αλφάβητο από καταβολής του.

Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνησή τους (Άλφα, Βήτα, Γάμα κλπ.) δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μια πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανώτερης σύλληψης....

Σύμφωνα με αυτήν τη γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμα F ) ακούγονται και γράφονται ως εξής:

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Γλαύκα Θεά των Φωτεινών και Γνωστικών Ανθρώπων
ξανθομαλλούσα όμορφη
πάνοπλη Κόρη του Θεού του Καρποφόρου Δία εσύ οδηγείς τους Έλληνες που πολεμούν με Ανδρεία με τη σοφία του Πνεύματος και με Αλεξικακία..

Αυτοί κρατούν το δόρυ σου και τη βαριά σου ασπίδα έχουν το δώρο του Αετού γνωρίζουν πώς να πολεμούν ακούραστοι να προσπαθούν με μέτρο και με φρόνηση το Πυρ τους και το Ύδωρ τους να τα κρατάνε Αθάνατα με τη δική σου Αιγίδα..

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΔΙΑ (ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ)

Των Αθανάτων όλων ενδοξώτερε, πολυώνυμε
και αιώνιε Παντοκράτορα
Ζεύ, της φύσεως αρχηγέ που τα πάντα κυβερνάς με το Νόμο, χαίρε ! 

Γιατί σε εσένα πρέπει να απευθύνονται όλοι οι θνητοί. 

Γιατί από εσένα βαστάει η γενιά μας και εσύ είσαι που εδώρισες τη λαλιά μόνο σε εμάς από όσα θνητά ζούν και κινούνται επάνω στη γή μας. 

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΠΕΛΑΣΓΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

“Δεν προήρχοντο από το σπέρμα, αλλά αντιθέτως το σπέρμα προήλθε από αυτούς» .
(Αριστοτέλης: Μετά τα Φυσικά, 7,30)

“Είναι φυτά τ’ ουρανού οι Έλληνες, και όχι της γης, γιατί στον ουρανό Βρίσκονται οι ρίζες τους. Τους ανέθρεψε η Αθηνά“.(Πλάτωνας Τίμαιος 23 d – e).

Για την δημιουργία και τη λειτουργία του κόσμου, ο Αριστοτέλης θεμελιώνει την δική του επιστημονική άποψηκαι υποστηρίζει το αιώνιον «γίγνεσθαι».

Δεν έχουμε το δικαίωμα να σκεφτόμαστε την ύλη χωρίς μορφή, ούτε τη μορφή χωρίς ύλη. Η σχέση ύλης – μορφής είναι άμεση. Η ύλη είναι τόσο αγέννητη όσο και η μορφή. Και τα δύο είναι αιώνια.

ΟΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ-ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ..ΕΝΑΣ ΠΑΡΩΝ - ΑΠΩΝ.

Είμαστ' οι άνεργοι και οι άχαροι,και της ζωής είμαστ' εμείς οι καταλαλητάδες,
για να πατάμε και να σβήνουμε είμαστε
τα ωραία και τ' αληθινά, τ' άνθια και τις λαμπάδες.

Τον ήλιο και τα ηλιόχαρα οχτρευόμαστε,και τις αγάπες της καρδιάς και του παιδιού τα γέλια,με νεκροσάβανο σκεπάζουμετο Λόγο τον τετράψυχο στα γαληνά Βαγγέλια.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΥΜΝΟ ΕΙΣ ΑΠΟΛΛΩΝ + BINTEO

Τον μακρορίχτη Απόλλωνα δε θα ξεχνώ, θα ψάλλω,
που τρέμουν μπρος του οι θεοί, στο Δία σαν πηγαίνει.

Όλοι του προσηκώνονται καθώς κοντά τους φτάνει,
όταν τα λαμπρά τόξα του αρχίζει να τεντώνει...

Σένα τον πολυύμνητο πως να υμνήσω τώρα:

Ψάλλουν ύμνους για χάρη σου Απόλλωνα, παντού στον κόσμο...