Γεννήθηκε στην Πολιανή της Μεσσηνίας.
Οι δάσκαλοί του στα μικρά και εφηβικά του χρόνια ήταν μοναχοί.
Μοναχός έγινε και ο ίδιος, αλλά η ιδιοσυγκρασία του δεν ταίριαζε με το σχήμα του.
Ύστερα από διενέξεις με τις τουρκικές αρχές, εγκατέλειψε την πατρίδα του και πήγε στη Ζάκυνθο και στη Μολδοβλαχία, όπου δεν έπαψε να κηρύσσει υπέρ της Επανάστασης.
Όταν βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, εξανάγκασε τον επιφυλακτικό Αναγνωστόπουλο να τον μυήσει στους σκοπούς της Φιλικής Εταιρείας.
Μετά τη μύησή του έγινε ακόμα πιο ανυπόμονος.
Δημιούργησε προβλήματα στην ελληνική κοινότητα και καταδικάστηκε από τους Τούρκους.
Πήρε όμως χάρη με τη βοήθεια του πατριάρχη και επέστρεψε στην Πελοπόννησο για να τη συγκλονίσει με τα κηρύγματά του «για την ελευθερία που είναι κοντά και τη μεγάλη δύναμη που είναι με το μέρος των Ελλήνων».
Το όνομά του παρουσιάζεται στις περισσότερες περιγραφές των πιο σπουδαίων μαχών.
Αναμείχθηκε και στις εμφύλιες διαμάχες των επαναστατημένων Ελλήνων.
Είναι όμως σημαντικό ότι, παρά τον αναπόφευκτο κομματισμό του, κατόρθωνε, όταν το καλούσαν οι περιστάσεις, να χρησιμοποιήσει την πειθώ του για να ενώσει τους Έλληνες.
Αυτή του η προσπάθεια έγινε εντονότερη τις παραμονές της απόβασης του Ιμπραήμ, αλλά συνάντησε τη χλιαρή ανταπόκριση των υπεύθυνων.
Αν και γνώριζε την πενιχρότητα των δυνάμεών του, ωστόσο αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ.
Η μάχη έγινε στο Μανιάκι. Οι δυνάμεις του νικήθηκαν και ο ίδιος σκοτώθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου