Έμεινε σε μικρή ηλικία ορφανός και η μητέρα του τον έβαλε στη μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου της Αρτοτίνας.
Όταν ο Χουρσίτ πασάς έστειλε τον Ομέρ Βρυώνη και τον Κιοσέ Μεχμέτ με 8.000 πεζούς και 800 ιππείς να εισβάλουν στην Πελοπόννησο, αφού καταπνίξουν την Επανάσταση στη Στερεά, ο Διάκος με τον Πανουργιά και το Δυοβουνιώτη με 1.500 άντρες αποφάσισαν να καταλάβουν τους δύο δρόμους που οδηγούν από τη Βοιωτία στη Λοκρίδα και τη Φωκίδα.
Δεκαεφτά χρόνων χειροτονήθηκε διάκος και σ' αυτό το γεγονός οφείλει την επωνυμία του.
Εγκατέλειψε το μοναστήρι και το σχήμα του για κάποια αιτία που δεν έχει εξακριβωθεί και μπήκε στο ένοπλο σώμα του αρματολού της περιοχής Γούλα Σκαλτσά.
Αυτός για την παλικαριά και την ηθική του υπεροχή τον έκανε πρωτοπαλίκαρο. Το 1814 κατέφυγε στον Αλή πασά των Ιωαννίνων.
Εκεί γνωρίστηκε με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο που τον διόρισε πρωτοπαλίκαρό του.
Ήρθε όμως σε διαφωνία μαζί του και γι' αυτό τον εγκατέλειψε και ανέλαβε αρματολός της Λιβαδειάς.
Το 1820 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και άρχισε τη στρατολογία και τη συλλογή όπλων για να ελευθερώσει τη Λιβαδειά.
Στις 30 Μαρτίου 1821 την κυρίεψε και ανάγκασε τους Τούρκους να παραδοθούν.
Μαζί με τους ντόπιους οπλαρχηγούς εκκαθάρισε όλη την Ανατολική Ελλάδα μέχρι την Υπάτη.
Ο Διάκος έπιασε τη θέση στους πρόποδες του βουνού Καλλίδρομο, ένα χιλιόμετρο μακριά από τη γέφυρα του Σπερχειού (Αλαμάνα). Όταν οι άλλοι τράπηκαν σε φυγή, ο Διάκος προτίμησε να μείνει και να πεθάνει για την πατρίδα πολεμώντας τους εχθρούς.
Ύστερα από πολύωρο αγώνα, όπου έδειξε απαράμιλλη ανδρεία, οι Τούρκοι κατόρθωσαν να τον συλλάβουν βαριά τραυματισμένο στο δεξιό ώμο, στις 22 Απριλίου 1821.
Τον μεταφέρανε στη Λαμία όπου παρά τις πιέσεις των Τούρκων αρνήθηκε να συνεργαστεί μαζί τους κατά την Ελλήνων.
Του πρότειναν να αλλαξοπιστήσει, αλλά και πάλι ο Διάκος αρνήθηκε.
Οργισμένοι οι Τούρκοι τον θανάτωσαν με ανασκολοπισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου