Κρονίδι - Τιτάνα τιμημένε, που τα ύδατα εξουσιάζεις... και που τίποτα δεν φεύγει πέρα από την οργή, ή την εύνοιά σου.
Eσύ, Θεέ-προστάτη των θαλασσινών περαμάτων, που τον Ωκεανό, και τα Πελάγη, και τους Ποταμούς διατάσειςκαι που τα υδάτινα ρεύματα ρυθμίζεις και διαφεντεύεις.
Ποντικέ, πλατύστηθε γαλάζογένι και γαλανομάτη... που φύκια, όστρακα και αχινοί μπλέκουν στα μαλιά σου...
Εσύ, που με την τρίαινα σου αναδεύεις τις υγρές αβύσσους
Θεέ-τρομερέ της Tρικυμίας, αλλά και Θεέ-γαλήνιε της Nηνεμίας...
εσύ που ξέρεις και υποτάσεις πάντα τις ταραγμένες μας καρδιές
και που μερεύεις τα ανεξέλεγκτα πάθη και τις συγκινήσεις μας.
Γοργοπόδαρε αλογατάρη, φίλε των ταύρων, Ποσειδώνα Τιτανικέ...
που κάνεις τη γη να τρέμει, να σείεται και να σχίζετε στα δύο,
που βουνά βουλιάζεις... και νησιά φανερώνεις από το πουθενά...
Eσύ, που Θενίδες, νύμφες και βασίλισσες θνητές, σε ερωτεύονται παράφορα και που θεϊκούς γιους έχεις σκορπίσει πάμπολους ανάμεσα στους βροτούς...γλίτωσέ μας από την μιζέρια και δώσε μας ενδιαφέροντα μακρινά ταξίδια.
Tαξίδεψε μας Θεέ, σε ήρεμα νερά... και φτάσε μας σε απάνεμα λιμάνια Χάρισέ μας Ούριο άνεμο και φανέρωσε μας, τα μυστικά περάματα, τα θαλασσινά Οδήγησέ μας σε ερωτικά νησιά, σε τόπους μυθικούς και πόλις μαγεμένες...και μη δείξεις σε μας, το ανταριασμένο πρόσωπο σου, ούτε την δίκαια οργή σου, γιατί, εμείς, απλή ναύτες, δίχως γνώμη ήμασταν στα καράβια των Δαναών...την Τρία δεν την πατήσαμε με τη θέλησή μας... ούτε τους ναούς βεβηλώσαμε από μόνοι μας...
Καλόκαρδε Ποσειδώνα... σε σένα προστρέχουμε!
ΠΗΓΗ
http://ancientgreece-psmavro.blogspot.gr/2010/11/blog-post_6296.html
Θεέ-τρομερέ της Tρικυμίας, αλλά και Θεέ-γαλήνιε της Nηνεμίας...
εσύ που ξέρεις και υποτάσεις πάντα τις ταραγμένες μας καρδιές
και που μερεύεις τα ανεξέλεγκτα πάθη και τις συγκινήσεις μας.
Γοργοπόδαρε αλογατάρη, φίλε των ταύρων, Ποσειδώνα Τιτανικέ...
που κάνεις τη γη να τρέμει, να σείεται και να σχίζετε στα δύο,
που βουνά βουλιάζεις... και νησιά φανερώνεις από το πουθενά...
Eσύ, που Θενίδες, νύμφες και βασίλισσες θνητές, σε ερωτεύονται παράφορα και που θεϊκούς γιους έχεις σκορπίσει πάμπολους ανάμεσα στους βροτούς...γλίτωσέ μας από την μιζέρια και δώσε μας ενδιαφέροντα μακρινά ταξίδια.
Tαξίδεψε μας Θεέ, σε ήρεμα νερά... και φτάσε μας σε απάνεμα λιμάνια Χάρισέ μας Ούριο άνεμο και φανέρωσε μας, τα μυστικά περάματα, τα θαλασσινά Οδήγησέ μας σε ερωτικά νησιά, σε τόπους μυθικούς και πόλις μαγεμένες...και μη δείξεις σε μας, το ανταριασμένο πρόσωπο σου, ούτε την δίκαια οργή σου, γιατί, εμείς, απλή ναύτες, δίχως γνώμη ήμασταν στα καράβια των Δαναών...την Τρία δεν την πατήσαμε με τη θέλησή μας... ούτε τους ναούς βεβηλώσαμε από μόνοι μας...
Καλόκαρδε Ποσειδώνα... σε σένα προστρέχουμε!
ΠΗΓΗ
http://ancientgreece-psmavro.blogspot.gr/2010/11/blog-post_6296.html
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου