Του Δία ομόκλινη συντρόφισσα και αδελφή.
Μάνα εσύ, θεών, που για σύμβολό έχεις το πολύσπορο - καρπερό - Ρόδι... που την παστάδα τη νυφική, τιμάς, που το γάμο προστατεύεις και τους πιστούς συζύγους ευλογείς με πολλά παιδιά...
Και που της όρισες, πρώτη να προστρέχει τις γυναίκες, στις φοβερές ωδίνες του τοκετού....
Βασίλισσα, που στα Ηραία σε τιμούν πάντα με λουλούδια και χορούς, άντρες και γυναίκες...
Απόστρεψε, από εμάς, το οργισμένο πρόσωπό σου.
Tη ζήλια σου μην κάνεις να γνωρίσουμε, ούτε την δίκαιη καταδίωξη σου...
Δίδαξέ μας με «άθλους»... και τις γενναίες πράξεις μας μετέτρεψε σε «Ηραίον κλέος» (!)...και όταν έρθει η «ώρα της δόξας» μας, πάρε μας αγκαλιά Mητέρα θεά... και κλείσε μας στοργικά στο θεϊκό σου κόρφο... όπως έκανε τότε, παλιά, με εκείνων, τον παιχνιδιάρη, παραπονιάρη, μπαγαπόντη, μικρό Kούκο...
Xαίρε Bασίλισσα - Kυρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου