ΗΡΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ - ΚΥΡΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ.

Της Ρέας πανώρια κόρη και του Κρόνου του φοβερού, γέννημα θεϊκό.

Του Δία ομόκλινη συντρόφισσα και αδελφή. 

Μάνα εσύ, θεών, που για σύμβολό έχεις το πολύσπορο - καρπερό - Ρόδι... που την παστάδα τη νυφική, τιμάς, που το γάμο προστατεύεις και τους πιστούς συζύγους ευλογείς με πολλά παιδιά...

ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΦΩΤΕΙΝΕ-ΔΗΛΙΕ-ΤΟΞΟΤΗ-ΛΟΞΙΑ-ΜΑΝΤΗ-ΙΑΜΑΤΙΚΕ ΧΑΙΡΕ!!!!

Εσύ, τιμημένε Γιέ του Δία, που πρώτος στη λύρα, στην κιθάρα και στο αυλό είσαι!

Εσύ, που ξέρεις της μουσικής όλα τα βήματα, τους δρόμους και τα μέτρα...

και που κανένας δε σε ξεπερνά στη χάρη και το τραγούδι.

Eσύ, που τις χορδές του νου, της καρδιάς και τις ψυχής παίζεις στα δάχτυλα σου...

ΟΙ ΘΕΟΙ ΜΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΦΥΓΑΝ

Αναπνέουν ακόμη εδώ.

Σαν τα λουλούδια την Άνοιξη.

Υπάρχει το άρωμά τους.

Αγριολούλουδα που επιμένουν.

Τι και αν ρήμαξαν τα σπίτια τους, βεβήλωσαν τα ιερά τους,

έσπασαν τ αγάλματα με τη μορφή τους κι έκαψαν τα γραφτά τους.

Υπάρχουν ακόμη εδώ!

ΧΑΙΡΕ! ΜΕΓΑΛΕ ΔΙΑ ΠΑΤΕΡΑ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Δία, Τιμημένε Πανώριε Τιτάνα. Κρονίδι, πατέρα θεών και ανθρώπων. 

Ολύμπιε, Eνυάλιε, Πόντιε, Εύξηνε, Ξένιε... που τον «Κόσμο» εξουσιάζεις με δύναμη, θέληση και φρόνηση. και που τίποτα δεν μπορεί να γίνει στο βασίλειο σου, χωρίς τη θέληση σου.Ισάξιε αδελφέ του Ποσειδώνα και του Άδη, που όμως, αφέντης στέκεις και στους δύο!

Eσύ που τον «παιδοφάγο» Κρόνο σταμάτησες, πριν αυτός καταβροχθίσει τα πάντα... και που τα τρομερά γεννήματα της Μάνας Γης φυλάκισε στα έγκατα της...

ΑΘΗΝΑ ΑΓΛΑΙΡΙΑ ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ ΧΑΙΡΕ

Παλλάδα, εσύ που πάλλεσαι...

και που, από την κεφαλή του Πατέρα Δία βγήκες, πάνοπλη και πάνσοφη!

Θεά Παρθένα Εργάνη, που ακούραστα διδάσκεις Τέχνες τους ανθρώπους... και που την Ελιά έδωσες δώρο θεϊκό...

Θεά, πολεμίστρα, που τους Ήρωες προστατεύεις και εμψυχώνεις.

ΑΠΟΛΛΩΝ - Ο ΜΕΓΑΣ ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

Ο Απόλλωνας ανήκει στη δεύτερη γενιά των Ολύμπιων θεών. 

Είναι καρπός της ερωτικής σχέσης του Δία με τη Λητώ και αδερφός της Άρτεμης. 

Ο Δίας, ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων, θαμπώθηκε από την ομορφιά της Λητώς που προερχόταν από τη γενιά των Τιτάνων και έσμιξε ερωτικά μαζί της...

Η ζηλιάρα Ήρα όμως αγανακτισμένη από τις αναρίθμητες απιστίες του άντρα της με θνητές και θεές και επειδή δεν είχε τη δύναμη να βλάψει το σύζυγό της, εναντιώθηκε στη Λητώ και βάλθηκε να μην την αφήσει με κανένα τρόπο να γεννήσει.

"ΠΩΣ Η ΙΕΡΟΤΕΡΗ ΛΕΞΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΓΙΝΕ ΣΥΝΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ"

Η νοηματική μετάλλαξη της λέξης δαίμων θυμίζει κάτι από τα λάφυρα των νικητών. 

Θυμίζει τους αρχαίους αριστοκράτες που κατέληξαν στις γαλέρες των νικητών Ρωμαίων. 

Θυμίζει αναρίθμητες περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν ότι ο νικητής ποτέ δε σέβεται «τα ιερά και τα όσια» των ηττημένων.

Στην αρχαιότητα η λέξη Δαίμων ήταν, ίσως, η πιο ευσεβής λέξη. 

Παράγεται από το ρήμα “δαίω” που σημαίνει “μοιράζω στον καθένα την τύχη του”.