ΥΜΝΟ ΕΙΣ ΑΠΟΛΛΩΝ" (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ) + ΒΙΝΤΕΟ

Τον μακρορίχτη Απόλλωνα δε θα ξεχνώ, θα ψάλλω, που τρέμουν μπρος του οι θεοί, στο Δία σαν πηγαίνει.

Όλοι του προσηκώνονται καθώς κοντά τους φτάνει,όταν τα λαμπρά τόξα του αρχίζει να τεντώνει...

Σένα τον πολυύμνητο πως να υμνήσω τώρα:

Ψάλλουν ύμνους για χάρη σου Απόλλωνα, παντού στον κόσμο...

Σ’ έλουζαν με καλά νερά θεές, πρωινέ Φοίβε, καθαρά και αγνά
και μ’ άσπρα σε σπαργάνωσαν ρούχα λεπτούφαντα, καινούρια.

ΕΙΣ ΣΕΛΗΝΗΝ

Την μακροφροφτέρουγη Σελήνη ακολουθήστε, Μούσες, γλυκόλαλες κόρες του Κρονίδη Δία, γνώστριες τη ωδής.

Λάμψη ουρανόφαντη χύνεται γύρω στη γη απο εκείνην,από τα αθάνατο κεφάλι της, και πολλή χάρη ξεσικώνεται με τη δική της λάμψη. 

Ο σκοτεινός αέρας λαμπυρίζει απο το χρυσό στεφάνι της. 

ΕΙΣ ΗΛΙΟΝ

Τον Ήλιον πάλι άρχισε να υμνείς,παιδί του Δία, Μούσα Καλλιόπη, τον ολόλαμπρο, που η βοϊδοματη Ευρυφάεσσα
γέννησε για το παιδί της Γαίας και του εστερόοντος Ουρανού.

Γιατί ο Υπερίωνας πήρε την πολυξάκουστη Ευρυφάεσσα,

την αδερφή του, κι αυτή του γέννησε πανέμορφα παιδιά,την ροδοβραχιονάτη Ηώ, την ομορφοπλέξουδη Σελήνη και τον ακούραστο ήλιο, τον (παρ)όμοιο με τους αθανάτους,αυτόν που ρίχνει το φως στους θνητούς και στους θεούς ανεβασμένος πάνω στους ίππους του. 

ΕΙΣ ΓΑΙΑΝ

Την Γαια, τη μητέρα όλων των όντων, θα ψάλω, την γεροθέμελη,
την πρεσβίτερη, που θρέφει όλα όσα βρίσκονται πάνω στην χθόνα και όσα έρχονται πάνω στην θεϊκή χθόνα κι όσα είναι στην θάλασσα κι όσα πετούν. ολα αυτά τρέφονται αποτην δική σου ευτυχία.

Από εσένα οι θνητοί αποκτούν καλά παιδιά και καλούς καρπούς, πότνια, απο εσένα εξαρτάται να δώσεις, να αφαιρέσεις τη ζωή
απο τους θνητούς ανθρώπους. και είναι ευτυχισμένος όποιος συ
τιμήσεις στην ψυχή σου. σε αυτόν τότε όλα είναι άφθονα.γεμάτα

ΕΙΣ ΜΟΥΣΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

Ας αρχίσω από τον Απόλλωνα, τις Μούσες και τον Δία.γιατί απο τις Μούσες και τον Απόλλωνα προέρχονται όσοι είναι επί χθονί αοιδοί και κιθαριστές
κι απο τον Δία οι βασιλιάδες. κι ευτιχισμένος είναι όποιον οι Μούσες αγαπούν. λόγος γλυκός απο το στόμα του κυλά.

Να έχετε χαρές, του Δία τέκνα, και τιμήστε το τραγούδι μου.εγώ εσάς και σε άλλο τραγούδι μου θα σας μνημονεύσω.

ΕΙΣ ΕΣΤΙΑ

Εστία, που του άνακτος Απόλλωνος του μακρορίχτη τον ιερό ναό στην πανίερη Πυθώ πάντα φροντίζεις, στάζει πάντα από τις πλεξούδες σου λάδι υγρό. 

Ξεκίνα κι έλα τώρα σε αυτόν εδώ τον οίκο, έλα ορμητικά έχοντας καλή διάθεση μαζί με τον Δία τον συνετό. δώσε χάρη στο τραγούδι μου.

ΕΙΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ

Τον Ποσειδώνα, τον μέγα θεό, να τραγουδώ αρχίζω τώρα, αυτόν που τραντάζει τη στεριά και την ακαταπόνητη θάλασσα,του πόντου τον θεό που εξουσιάζει Ελικώνα και τις πλατιές Αίγες.

Οι θεοί σου έχουν χαρίσει διπλή τιμή, κοσμοσείστη,να είσαι ίππων δαμαστής και σωτήρας των πλοίων.να έχεις χαρές, Ποσειδώνα, γαιοσείστη, κυανόμαλλε,και έχοντας διάθεση καλή, καλότυχε, βοήθα τους ταξιδευτές.