Η αναγνώριση των τίτλων έγινε από τον ΕΧΕΤΛΑΙΟ και η ανάλυση αυτών από τον ΠΕΛΑΣΓΟ.
5) ΜΟVΕΜΕΝΤ V (ΣΤΙΧΟΙ - ΒΙΝΤΕΟ)
ΑΡΗ ΩΣ ΦΩΤΕΙ ΘΑ..
ΠΡΟΣΜΟΝΕΙ ΝΑ...
(ΧΟΡΟΣ)
ΔΙΑ ΘΕΕ ΕΛΑ ΕΔΩ
ΕΦΙΧΘΕΙ Η ΗΩ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑ
ΑΡΗ ΩΣ ΦΩ-(ΧΟΡΟΣ:ΗΡΘΕ)-ΤΕΙ ΕΔΩ
(ΧΟΡΟΣ)
ΕΛΛΑΔΑ ΜΗΝ
ΑΡΗ ΩΣ ΑΕΙ ΠΝΟΥ ΚΑΤΕΒΑ
(ΧΟΡΟΣ)
ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΘΕΑΜΕΝΕ
Η ΜΗΤΕΡΑ
(ΧΟΡΟΣ)
ΟΥ ΣΥ ΘΑ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕ ΕΔΩ
(ΧΟΡΟΣ:ΜΗ ΣΥ ΝΑ ΕΣΣΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ) ΜΗ ΔΕΙ ΝΥΧΤΑ ΟΥΤΕ ΕΔΩ
(ΧΟΡΟΣ)
ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΩΡΑ ΕΔΩ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΟΥ ΣΥ ΜΕΝ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΓΩ ΕΦΙΧΘΕΙ ΕΔΩ!
(ΧΟΡΟΣ)
ΜΕΝ ΔΕ ΕΥ ΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕΝ ΣΕ ΕΥ ΔΕ ΤΟ ΛΟΓΟ
ΤΩΡΑ ΕΥ ΖΗΤΑΩ
ΠΑΤΡΙΔΑ
(ΧΟΡΟΣ)
ΘΕΑΜΕΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΛΑ ΔΙΑ - ΤΩΡΑ ΤΩΡΑ ΔΙΑ
ΕΛΑ ΔΙΑ - ΕΔΩ
ΕΛΑ ΔΙΑ - ΕΔΩ ΤΩΡΑ ΔΙΑ - ΕΔΩ
ΕΛΑ ΔΙΑ
- ΕΔΩ
ΤΩΡΑ ΔΙΑ
-ΕΔΩ
ΕΛΑ ΔΙΑ -
ΕΔΩ
ΤΩΡΑ ΔΙΑ
-ΕΔΩ
ΤΩΡΑ
ΔΙΑ - ΑΕΙ
ΕΛΑ
ΔΙΑ - ΑΕΙ
ΕΛΑ
ΔΙΑ - ΑΕΙ
ΕΛΑ
ΔΙΑ - ΑΕΙ
ΕΛΑ
ΔΙΑ - ΑΕΙ
5) ΜΟVΕΜΕΝΤ V (ΣΤΙΧΟΙ - ΒΙΝΤΕΟ)
ΑΡΗ ΩΣ ΦΩΤΕΙ ΘΑ..
ΠΡΟΣΜΟΝΕΙ ΝΑ...
(ΧΟΡΟΣ)
ΔΙΑ ΘΕΕ ΕΛΑ ΕΔΩ
ΕΦΙΧΘΕΙ Η ΗΩ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑ
ΑΡΗ ΩΣ ΦΩ-(ΧΟΡΟΣ:ΗΡΘΕ)-ΤΕΙ ΕΔΩ
(ΧΟΡΟΣ)
ΕΛΛΑΔΑ ΜΗΝ
ΑΡΗ ΩΣ ΑΕΙ ΠΝΟΥ ΚΑΤΕΒΑ
(ΧΟΡΟΣ)
ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΘΕΑΜΕΝΕ
Η ΜΗΤΕΡΑ
(ΧΟΡΟΣ)
ΟΥ ΣΥ ΘΑ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕ ΕΔΩ
(ΧΟΡΟΣ:ΜΗ ΣΥ ΝΑ ΕΣΣΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ) ΜΗ ΔΕΙ ΝΥΧΤΑ ΟΥΤΕ ΕΔΩ
(ΧΟΡΟΣ)
ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΩΡΑ ΕΔΩ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΟΥ ΣΥ ΜΕΝ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΓΩ ΕΦΙΧΘΕΙ ΕΔΩ!
(ΧΟΡΟΣ)
ΜΕΝ ΔΕ ΕΥ ΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕΝ ΣΕ ΕΥ ΔΕ ΤΟ ΛΟΓΟ
ΤΩΡΑ ΕΥ ΖΗΤΑΩ
ΠΑΤΡΙΔΑ
(ΧΟΡΟΣ)
ΘΕΑΜΕΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΛΑ ΔΙΑ - ΤΩΡΑ ΤΩΡΑ ΔΙΑ
ΕΛΑ ΔΙΑ - ΕΔΩ
ΕΛΑ ΔΙΑ - ΕΔΩ ΤΩΡΑ ΔΙΑ - ΕΔΩ
ΕΛΑ ΔΙΑ
- ΕΔΩ
ΤΩΡΑ ΔΙΑ
-ΕΔΩ
ΕΛΑ ΔΙΑ -
ΕΔΩ
ΤΩΡΑ ΔΙΑ
-ΕΔΩ
ΤΩΡΑ
ΔΙΑ - ΑΕΙ
ΕΛΑ
ΔΙΑ - ΑΕΙ
ΕΛΑ
ΔΙΑ - ΑΕΙ
ΕΛΑ
ΔΙΑ - ΑΕΙ
ΕΛΑ
ΔΙΑ - ΑΕΙ
5) ΜΟVΕΜΕΝΤ V (ΣΤΙΧΟΙ ΒΙΝΤΕΟ)
MYTHODEA MOVEMENT 5 WITH LYRICS
ΑΝΑΛΥΣΗ
Μετά το πέρας του μηνύματος, ακολουθούν δύο διαφορετικά Movement.
Το πρώτο νια τη μια μόνο σοπράνο, το δεύτερο μόνο για τη δεύτερη.
Πολλοί θα σκεφτούν πως ο συνθέτης θέλησε να δώσει τη δυνατότητα σε κάθε μια προσωπικά να ξεδιπλώσει το ταλέντο της, «γράφοντας» ένα «κομμάτι» της συμφωνίας ειδικά για τη κάθε μια.
Κάνοντας, όμως μια προσεκτικότερη ανάλυση στο έργο, θα «δούμε», πως αυτά τα δύο Movement., δεν υμνούν τον Δία, όπως γινόταν ως τώρα, αλλά αναφέρονται στον ΑΡΗ και σε έναν από τους δορυφόρους του, το ΔΕΙΜΟ.
Αν αναγραμματίσουμε το όνομα του ΑΡΗ, γίνεται ΑΡΕ / ΡΕΑ, που δηλοί τη ΜΗΤΕΡΑ. Ας ξεκινήσουμε όμως με το Movement..
«ΑΡΗ ΩΣ ΦΩΤΕΙ ΘΑ». (=Αρη ως φως θα [έρθεις;]) «ΠΡΟΣΜΟΝΕΙ ΝΑ» (=Προσμένει να [έρθεις]).
Ποια «αφήσαμε» να περιμένει την άφιξη;
Την Ηώ, που κι αυτή με τη σειρά της περιμένει μια ακόμη θηλυκή θεότητα να έρθει...αυτή που υποσχέθηκε να μείνει για πάντα στη Γη. Μυκηναϊκές φιγούρες εμφανίζονται στην οθόνη.
Ο Χορός μιλάει... «ΔΙΑ ΘΕΕ ΕΛΑ ΕΔΩ, ΕΦΙΧΘΕΙ Η ΗΩ ΜΕ ΤΩ ΔΙΑ» (=θεέ Δία, έλα εδώ, η Ηώ [ήδη] έφτασε με το Δία {ε;}).
Μα πως είναι δυνατόν η Ηώ να έχει ήδη φτάσει με το Δία, και ο Χορός να παρακαλάει τον ίδιο το Θεό να έρθει.
Μήπως ο 2ος ΔΙΑΣ, με τον οποίο κατέφθασε κι η Ηώ, δεν είναι ο Θεός, αλλά ένα ΑΡΜΑ (του Θεού); Κάτι, φάνηκε να κατέβηκε στο προηγούμενο Movement.
Ο Χορός αναρωτιέται ξάφνου αν ήρθε κάτι, ενώ σημαίνει στον Αρη να έρθει ως «ΦΩΤΕΙ ΕΔΩ», ενώ το Ολύμπειο «βάφεται» στο χρυσό φως.
«ΕΛΛΑΔΑ ΜΗΝΗ2*» (=Ελλάδα Σελήνη) φωνάζει ο Χορός.
«ΑΡΗ ΩΣ ΑΕΙ ΠΝΟΥ ΚΑΤΕΒΑ» (=Αρη όπως πάντα, σαν αγέρας φύσα, [και] κατέβα).
«ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΘΕΑΜΕΝΕ» αναρωτιέται κιόλας.
(=Μήπως ήρθες κιόλας εσύ, που έχεις γίνει ορατός στο παρελθόν;)
Η ΜΗΤΕΡΑ δηλώνει η σοπράνο.
Κάποια ήρθε.
Η μητέρα είναι. Κι ο Χορός απαντά «ΟΥ ΣΥ ΘΑ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕ ΕΔΩ» (=Ούτε εσύ θα μείνεις κι απόψε εδώ!)
«ΜΗ ΣΥ ΝΑ ΕΣΣΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΜΗ ΔΕΙ ΝΥΧΤΑ ΟΥΤΕ ΕΔΩ» (=Μήτε εσύ να περάσεις από εδώ, ούτε πρέπει να νυχτωθείς εδώ) «ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΩΡΑ ΕΔΩ» (=μήπως είσαι τώρα εδώ;), αναρωτιέται ο Χορός.
«ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΟΥ ΣΥ ΜΕΝ ΕΔΩ» (=Ούτε κι εσύ να είσαι εδώ!) συμπληρώνει.
«ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΓΩ ΕΦΙΧΘΕΙ ΕΔΩ» (=Με την ΑΡΓΩ έφτασε εδώ!).
Τώρα μαθαίνουμε, πως ακόμη ένα άρμα μετέφερε τη ΜΗΤΕΡΑ εδώ, που ονομάζεται Αργώ.
«ΜΕΝ ΔΕ ΕΥ ΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ» =[Και το Καλό (=δικαιοσύνη) σε σένα στο κόσμο (έφερε)] «ΜΕΝ ΣΕ ΕΥ ΔΕ ΤΟ ΛΟΓΟ» = (έφερε) όμως σε σένα και το Καλό της Λογικής (του Ορθού Λόγου) «ΤΩΡΑ ΕΥ ΖΗΤΑΩ» (=Τώρα Καλό (πάλι) ζητάω) ΠΑΤΡΙΔΑ προφέρει η σοπράνο. (=για την πατρίδα!)
Η αοιδός τονίζει την άφιξη της Μητέρας, κι ο Χορός συγκαταβατικά με σιγανό τόνο στη φωνή του προστάζει να μην μείνει η Μητέρα εδώ τώρα.
Ούτε να περάσει (να εμφανιστεί) από εδώ πρέπει, ούτε να περάσει τη νύχτα της εδώ.
Πρέπει επομένως να κρυφτεί.
Δεν ήρθε ακόμη η στιγμή της εμφάνισης της.
Μπορεί ως Μητέρα να έφερε με την παρουσία της τη Λογική και τη Δικαιοσύνη, αλλά και τώρα, για να έχει καλό σκοπό ο ερχομός της, για την Πατρίδα, δε πρέπει να μείνει εδώ.
«ΘΕΑΜΕΝ ΣΥΝΕΧΩΣ» (=Παρατηρούσαμε συνέχεια) συμπληρώνει ο Χορός.
Ο Χορός φαίνεται να γνωρίζει τα τεκταινόμενα στη Γη, και γι αυτό καλεί τους θεούς, αλλά τους προειδοποιεί κιόλας να κρυφτούν, γιατί δεν έφτασε ακόμη η ώρα.
Και συνεχίζει με προστακτικό τόνο την επίκληση του Διός, με εναλλαγές.
Μια η σοπράνο λέει ΕΛΑ ΔΙΑ, μια ο Χορός απαντά ΤΩΡΑ.
Ο ΖΕΥΣ πρέπει να έρθει εδώ, και να μείνει για πάντα.
Και με το παρόν Movement., ολοκληρώνεται η επίκληση στο Δία.
Η συχνή εναλλαγή των εκφράσεων και η συνεχής επανάληψη των «ΕΛΑ ΔΙΑ» κι «ΕΔΩ ΤΩΡΑ» φανερώνει την επιθυμία των εκφραστών για την άμεση εμφάνιση του θεού.
Σηιιείωση:
Ως τώρα, από το ξεκίνημα της συμφωνίας είδαμε τους συντελεστές μέσα σε ένα ιδιαίτερο κλίμα μουσικής σε συνδυασμό με ελληνικά δημιουργήματα (ανάλματα, εικόνες, σύμβολα) να κάνουν μια επίκληση προς το ΔΙΑ, και συγκεκριμένα να εξιστορούν μέσα σε λίγα λεπτά όλο το φάσμα της ελληνικής διαχρονικής ιστορίας, από τότε που υπήρξε ο άνθρωπος στη Γη, ως και τώρα.
Θα έλεγε κανείς πως αυτό το «εισαγωγικό» τμήμα της Μυθωδίας ήταν κάτι σαν ένα παραμύθι, μια καλώς ειπωμένη ιστορία, με στοιχεία που όλοι μας έχουν λίγο πολύ ακούσει, είτε από τις παραδόσεις του πολιτισμού μας, είτε διαβάζοντας τη Μυθολογία μας.
Μετά το πέρας του μηνύματος, ακολουθούν δύο διαφορετικά Movement.
Το πρώτο νια τη μια μόνο σοπράνο, το δεύτερο μόνο για τη δεύτερη.
Πολλοί θα σκεφτούν πως ο συνθέτης θέλησε να δώσει τη δυνατότητα σε κάθε μια προσωπικά να ξεδιπλώσει το ταλέντο της, «γράφοντας» ένα «κομμάτι» της συμφωνίας ειδικά για τη κάθε μια.
Κάνοντας, όμως μια προσεκτικότερη ανάλυση στο έργο, θα «δούμε», πως αυτά τα δύο Movement., δεν υμνούν τον Δία, όπως γινόταν ως τώρα, αλλά αναφέρονται στον ΑΡΗ και σε έναν από τους δορυφόρους του, το ΔΕΙΜΟ.
Αν αναγραμματίσουμε το όνομα του ΑΡΗ, γίνεται ΑΡΕ / ΡΕΑ, που δηλοί τη ΜΗΤΕΡΑ. Ας ξεκινήσουμε όμως με το Movement..
«ΑΡΗ ΩΣ ΦΩΤΕΙ ΘΑ». (=Αρη ως φως θα [έρθεις;]) «ΠΡΟΣΜΟΝΕΙ ΝΑ» (=Προσμένει να [έρθεις]).
Ποια «αφήσαμε» να περιμένει την άφιξη;
Την Ηώ, που κι αυτή με τη σειρά της περιμένει μια ακόμη θηλυκή θεότητα να έρθει...αυτή που υποσχέθηκε να μείνει για πάντα στη Γη. Μυκηναϊκές φιγούρες εμφανίζονται στην οθόνη.
Ο Χορός μιλάει... «ΔΙΑ ΘΕΕ ΕΛΑ ΕΔΩ, ΕΦΙΧΘΕΙ Η ΗΩ ΜΕ ΤΩ ΔΙΑ» (=θεέ Δία, έλα εδώ, η Ηώ [ήδη] έφτασε με το Δία {ε;}).
Μα πως είναι δυνατόν η Ηώ να έχει ήδη φτάσει με το Δία, και ο Χορός να παρακαλάει τον ίδιο το Θεό να έρθει.
Μήπως ο 2ος ΔΙΑΣ, με τον οποίο κατέφθασε κι η Ηώ, δεν είναι ο Θεός, αλλά ένα ΑΡΜΑ (του Θεού); Κάτι, φάνηκε να κατέβηκε στο προηγούμενο Movement.
Ο Χορός αναρωτιέται ξάφνου αν ήρθε κάτι, ενώ σημαίνει στον Αρη να έρθει ως «ΦΩΤΕΙ ΕΔΩ», ενώ το Ολύμπειο «βάφεται» στο χρυσό φως.
«ΕΛΛΑΔΑ ΜΗΝΗ2*» (=Ελλάδα Σελήνη) φωνάζει ο Χορός.
«ΑΡΗ ΩΣ ΑΕΙ ΠΝΟΥ ΚΑΤΕΒΑ» (=Αρη όπως πάντα, σαν αγέρας φύσα, [και] κατέβα).
«ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΘΕΑΜΕΝΕ» αναρωτιέται κιόλας.
(=Μήπως ήρθες κιόλας εσύ, που έχεις γίνει ορατός στο παρελθόν;)
Η ΜΗΤΕΡΑ δηλώνει η σοπράνο.
Κάποια ήρθε.
Η μητέρα είναι. Κι ο Χορός απαντά «ΟΥ ΣΥ ΘΑ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕ ΕΔΩ» (=Ούτε εσύ θα μείνεις κι απόψε εδώ!)
«ΜΗ ΣΥ ΝΑ ΕΣΣΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΜΗ ΔΕΙ ΝΥΧΤΑ ΟΥΤΕ ΕΔΩ» (=Μήτε εσύ να περάσεις από εδώ, ούτε πρέπει να νυχτωθείς εδώ) «ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΩΡΑ ΕΔΩ» (=μήπως είσαι τώρα εδώ;), αναρωτιέται ο Χορός.
«ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΟΥ ΣΥ ΜΕΝ ΕΔΩ» (=Ούτε κι εσύ να είσαι εδώ!) συμπληρώνει.
«ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΓΩ ΕΦΙΧΘΕΙ ΕΔΩ» (=Με την ΑΡΓΩ έφτασε εδώ!).
Τώρα μαθαίνουμε, πως ακόμη ένα άρμα μετέφερε τη ΜΗΤΕΡΑ εδώ, που ονομάζεται Αργώ.
«ΜΕΝ ΔΕ ΕΥ ΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ» =[Και το Καλό (=δικαιοσύνη) σε σένα στο κόσμο (έφερε)] «ΜΕΝ ΣΕ ΕΥ ΔΕ ΤΟ ΛΟΓΟ» = (έφερε) όμως σε σένα και το Καλό της Λογικής (του Ορθού Λόγου) «ΤΩΡΑ ΕΥ ΖΗΤΑΩ» (=Τώρα Καλό (πάλι) ζητάω) ΠΑΤΡΙΔΑ προφέρει η σοπράνο. (=για την πατρίδα!)
Η αοιδός τονίζει την άφιξη της Μητέρας, κι ο Χορός συγκαταβατικά με σιγανό τόνο στη φωνή του προστάζει να μην μείνει η Μητέρα εδώ τώρα.
Ούτε να περάσει (να εμφανιστεί) από εδώ πρέπει, ούτε να περάσει τη νύχτα της εδώ.
Πρέπει επομένως να κρυφτεί.
Δεν ήρθε ακόμη η στιγμή της εμφάνισης της.
Μπορεί ως Μητέρα να έφερε με την παρουσία της τη Λογική και τη Δικαιοσύνη, αλλά και τώρα, για να έχει καλό σκοπό ο ερχομός της, για την Πατρίδα, δε πρέπει να μείνει εδώ.
«ΘΕΑΜΕΝ ΣΥΝΕΧΩΣ» (=Παρατηρούσαμε συνέχεια) συμπληρώνει ο Χορός.
Ο Χορός φαίνεται να γνωρίζει τα τεκταινόμενα στη Γη, και γι αυτό καλεί τους θεούς, αλλά τους προειδοποιεί κιόλας να κρυφτούν, γιατί δεν έφτασε ακόμη η ώρα.
Και συνεχίζει με προστακτικό τόνο την επίκληση του Διός, με εναλλαγές.
Μια η σοπράνο λέει ΕΛΑ ΔΙΑ, μια ο Χορός απαντά ΤΩΡΑ.
Ο ΖΕΥΣ πρέπει να έρθει εδώ, και να μείνει για πάντα.
Και με το παρόν Movement., ολοκληρώνεται η επίκληση στο Δία.
Η συχνή εναλλαγή των εκφράσεων και η συνεχής επανάληψη των «ΕΛΑ ΔΙΑ» κι «ΕΔΩ ΤΩΡΑ» φανερώνει την επιθυμία των εκφραστών για την άμεση εμφάνιση του θεού.
Σηιιείωση:
Ως τώρα, από το ξεκίνημα της συμφωνίας είδαμε τους συντελεστές μέσα σε ένα ιδιαίτερο κλίμα μουσικής σε συνδυασμό με ελληνικά δημιουργήματα (ανάλματα, εικόνες, σύμβολα) να κάνουν μια επίκληση προς το ΔΙΑ, και συγκεκριμένα να εξιστορούν μέσα σε λίγα λεπτά όλο το φάσμα της ελληνικής διαχρονικής ιστορίας, από τότε που υπήρξε ο άνθρωπος στη Γη, ως και τώρα.
Θα έλεγε κανείς πως αυτό το «εισαγωγικό» τμήμα της Μυθωδίας ήταν κάτι σαν ένα παραμύθι, μια καλώς ειπωμένη ιστορία, με στοιχεία που όλοι μας έχουν λίγο πολύ ακούσει, είτε από τις παραδόσεις του πολιτισμού μας, είτε διαβάζοντας τη Μυθολογία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου