Η αναγνώριση των τίτλων έγινε από τον ΕΧΕΤΛΑΙΟ και η ανάλυση αυτών από τον ΠΕΛΑΣΓΟ.
3) ΜΟVΕΜΕΝΤ III (ΣΤΙΧΟΙ - ΒΙΝΤΕΟ)
MYTHODEA MOVEMENT 3 WITH LYRICS
ΑΝΑΛΥΣΗ
Πριν ξεκινήσει το Μovement III το χειροκρότημα σημαίνει την είσοδο των 2 σοπράνο στο χώρο της τελετής, και με ήχους άρπας ξεκινά η εξιστόρηση.
Όχι τυχαία η επιλογή άρπας.
Κλασικό αρχαιοελληνικό μουσικό όργανο.
Η αοιδός εξιστορεί με τη συνοδεία λυρικού οργάνου,.,.όπως τότε...που εξιστορούνταν τα δυο γνωστά μας έπη.
ΠΑΤΕΡΑ ΖΗΝΑ, ΕΔΩΣΙ ΤΟ ΣΩΜΑ (=Πατέρα Δία εσύ έδωσες το σώμα, εσύ μας έπλασες).
Είναι λάθος να πούμε εδώ, πως ο Χορός προφέρει ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΣΩΜΑ, γιατί προηγείται κλητική πτώση. Σκεφτείτε λίγο.
Αν πούμε πχ «Γιάννη έδωσε σε κάποιον κάτι» η πρόταση δεν έχει σωστό συντακτικό νόημα.
Αν όμως, πούμε «Γιάννη έδωσες σε κάποιον κάτι», είναι συντακτικά σωστή.
Δεδομένου ότι, ο συνθέτης έγραψε τους στίχους, και δεδομένου επίσης, ότι είναι γνώστης της Καθαρεύουσας, δε θα ήταν λογικό σε αυτό το σημείο να γράφει ΕΔΩΣΕ (έναν καθαρά δηλαδή δημοτικό τύπο του ρήματος ΔΙΝΩ).
Αν όμως πάρουμε τον αρχαϊκό τύπο του ρήματος ΔΙΝΩ που είναι ΔΙΔΩΜΙ, στο δεύτερο πρόσωπο γίνεται «ΔΙΔΩΣΙ».
Καθότι η καθαρεύουσα είναι συνδυασμός αρχαίας και ελληνικής νεότερης....δείτε τι γίνεται:
ΔΙΔΩΜΙ + ΔΙΝΩ στον αόριστο = ΔΙΔΩΣΙ + ΕΔΩΣΑ = ΕΔΩΣΙ.
Στην καθαρεύουσα, ο σχηματισμός των λέξεων γίνεται κρατώντας το πρόθεμα της λέξης από τη δημοτική παράδοση, και προσθέτοντας κατάληξη αρχαϊκής γλώσσας.
Με αυτόν τον τρόπο αποκτά και νόημα η φράση «ΕΔΩΣΙ ΤΟ ΣΩΜΑ» εσύ έδωσες το σώμα ΟΣΟΙ ΚΑΤΗΛΘΑΝ ΗΛΥΣΙΑ ΑΣ ΜΝΩΜΕΝ ΑΝΕΥ ΣΟΥ (όσοι ήρθαν πέρα από τα Ηλύσια Πεδία [εννοεί τους Άτλαντες], ας θυμηθούμε, ήρθαν χωρίς εσένα, πλάστηκαν όχι από σένα) ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΜΕΝ ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΑΝ ΚΟΣΜΟΝ ΤΙΣ ΘΥΜΑΤΑΙ (κατέβηκαν μεν (αυτοί= τα παιδιά σου) κι αγωνίσθηκαν στον κόσμο, αλλά ποιος το θυμάται αυτό;)
ΠΑΝΤΑ ΟΡΙΖΕ ΜΑΣ ΧΡΗ (Πάντα μας όριζες πως πρέπει) ΟΥΧΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΙ ΔΑ-ΝΕΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΡΙΖΑΤΟ (ουδεπώποτε να μην δανείζουν (τα παιδιά σου) τη ρίζα τους / να μην δίνουν στους άλλους ότι εσύ όριζες νια αυτούς, εμάς δηλ.)
Προφανώς η αοιδός αναφέρεται στον καυγά που κάποτε δημιουργήθηκε ανάμεσα στους αθάνατους θεούς, όταν ο Δίας διαφώνησε με τον πατέρα του τον Κρόνο, λίγο πριν την Τιτανομαχία, σχετικά με το αν θα έπρεπε οι θνητοί να έχουν σχέσεις με τους μη θνητούς από τις άλλες φυλές, που δεν άνηκαν σε αυτούς που ο Δίας «έπλασε».
ΑΠΟΛΛΩΝ ΜΟΙ (Απόλλωνα μου) Παρακαλεί τον Απόλλωνα.
Συνεχίζοντας τον αποκαλεί πατέρα.
Στη οθόνη εμφανίζονται μινωικές φιγούρες να κρατούν το πρώτο και το τελευταίο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου, της πρώτης γλώσσας παγκοσμίως.
(Σημ. Προσπαθήστε να αποκωδικοποιήσετε το αλβάβητο ως εξής... «ΛΑ φαβή τα γα μ' αδ' ελ τα ε ψιλόν» να δείτε τι κωδικά μηνύματα κρύβει!) ΠΑΤΕΡΑ ΠΥΡΩΜΑ ΣΟΥ ΑΙΤΩ (=πατέρα (Δία) σημάδι σου ζητώ) Μυθολογικά, μπορεί ο Δίας κι ο Απόλλωνας να έχουν σχέση πατρός - υιού, αλλά στη ουσία η δωδεκαθειστική θρησκεία είναι μονοθεϊστική. Δηλ...ο Δίας, έχει όλες τις θεϊκές ιδιότητες, που για ευκολία τις έχουν μοιραστεί τα παιδιά του.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως πολλές θεότητες είναι τμήματα του σώματος του.
Η Αθηνά, βγαίνει από το κεφάλι του, ο Διόνυσος από το πόδι του...
Ακόμη κι ο Αδης (ΑΔΗΣ/ΑΔΙΣ), αν γίνει αναγραφή στο όνομα του, βγαίνει ΔΙΑΣ.
(Περισσότερα περί των θεών, βλ. ΝΙΚΟΣ ΛΙΤΣΑΣ.)
ΤΙ ΕΙ ΖΟΥΝ ΣΤΗ ΓΑ (Τι Έλληνες ζουν στη Γη;) Το ΓΑ είναι δωρικός τύπος και μορφή αττικής διαλέκτου για την επονομασία της Γης. ΓΑΙΑ > ΓΑ > ΓΗ.
Η αοιδός αναρωτιέται, τι Έλληνες υπάρχουν πλέον στην Γη; Πόσοι απέμειναν από αυτούς που εσύ έπλασες, πάτερ ω Ζεύ; Το ΕΙ εδώ δε μπορεί να έχει υποθετική σημασία, κακώς υπάρχει ρηματική φράση που να το συνοδεύει και μάλιστα σε δημοτική2 γλώσσα, άρα πρόκειται προφανώς για το δωρικό τύπο του γράμματος Ε (του αρχικού γράμματος της λέξης Ελλην) σε ϋέση υποκειμένου, κάτι που συναντάμε και στην προμετωπίδα του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς, στο μέσον της γνωστής σε όλους φράσης ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ (ΕΙ) ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ. Ο Πλούταρχος στο έργο του «Το Ε το εν Δελφοίς» αναφέρεται στην ιστορία αυτού του Ε(Ι).
Αν το ΕΙ ήταν υποθετικός σύνδεσμος, θα έπρεπε με βάση το συντακτικό της αρχαίας ελληνικής να έχουμε αμέσως μετά Οριστική ή Δυνητική Ευκτική έγκλιση ρήματος3, και μάλιστα ο τύπος του ρήματος να είναι σε αρχαία γλώσσα, κάτι που φυσικά δε γίνεται με το «ΖΟΥΝ».
Άρα το ΕΙ είναι σε ϋέση άρϋρού κι ουσιαστικό, θα μπορούσαμε δηλαδή να το χαρακτηρίσουμε ως αντωνυμικό ΕΙ.
Επίσης σε επόμενο Movement μια εκ των σοπράνο θα πει «ΕΙ ΤΙΣ ΕΙ ΜΗ ΤΗΝ ΕΦΟΒΗΘΕΙ ΕΙ ΤΗΝ ΔΕΙ...» που σημαίνει... «Αν κάποιος ΕΙ (=Έλλην) την δει, να μην την εφοβηθεί».
Αν πάλι κάνουμε καθαρή συντακτική ανάλυση, το ρήμα της φράσης «ΤΙ ΕΙ ΖΟΥΝ ΣΤΗ ΓΑ», είναι το «ΖΟΥΝ».
Ποιοι ζουν ή μάλλον τι ζει; Οι ΕΙ ζουν, που, όμως; «Στη ΓΑ».
Άρα, προφανώς, το ΕΙ δεν είναι υποθετικό σύνδεσμος, αλλά κωδικοποιημένο μήνυμα σε ϋέση ουσιαστικού.
Ο Χορός σύσσωμος τραγουδά τώρα ένα ύμνο στο Δία.
Τον αποκαλεί ΑΓΓΕΛΕ, δηλ αυτόν που απεστάλη, ΑΜΕΜΠΤΟ και ΑΧΡΑΝΤΟ.
Η μοναδικότητα του θεού και οι θεϊκές του ιδιότητες τονίζονται. «ΠΑΛΙΝ ΣΥ ΕΡΧΟΜΕΝΕ ΘΕΕ»...θεέ εσύ που και πάλι θα έρθεις.
Μια άφιξη δηλώνεται εδώ από το σύμπαν, όπως και ο προηγούμενος ερχομός του θεού στη Γη.
Για να έρθει πάλι, έχει ήδη έρθει μια φορά τουλάχιστον.
ΤΩΡΑ ΑΠΟΟΟΟΛΛΩΝ ΔΕΙ (=Τώρα Απόλλωνα πρέπει)
ΠΥΡΩΜΑ ΔΕ ΘΕΕ ΖΗΤΩ (Σημάδι σου Θεέ ζητώ) ζητούν οι σοπράνο.
Κι ο Χορός ανταπαντά ΚΑΤΗΛΘΑΝ ΚΑΙ ΕΙΠΑΝ ΜΕΝ ΕΕΕΕΕΕΕΥ ΣΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ((Αυτοί) που ήρθαν (όχι από σένα) είπαν μεν σε σένα καλά ονόματα.
Η λέξη ονόματα είναι συντακτικά σύστοιχο αντικείμενο στο «είπαν».
Άρα μπορεί να μεταφραστεί κατά παράφραση....πως «αυτοί που ήλθαν όχι από σένα όμως, είπαν νια σένα καλά πράγματα...» ΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΙ (=Εσύ, όμως να μην (τους πιστέψεις)) ΟΥΧΙ ΜΗ ΔΕΙ ΠΟΤΕ (=Ούτε και πρέπει (να τους πιστέψεις) ποτέ).
Ένας νεανίας εμφανίζεται στους θεατές. Το παιδί του Movement Ι ίσως;
1 H Μυθωδία είναι αντίστοιχα η πρώτη επίσημη αποστολή στο Διάστημα μετά την αλλαγή της χιλιετηρίδας!
2 Προσοχή. Ο τύπος «ζουν» είναι ο ίδιος και στην καθαρεύουσα.
3 Ενδεχομένως να μπορούσε να υπάρχει και πλάνια ερώτηση, αλλά δεν φανερώνεται κάτι τέτοιο απότο κείμενο»
3) ΜΟVΕΜΕΝΤ III (ΣΤΙΧΟΙ - ΒΙΝΤΕΟ)
ΠΑΤΕΡΑ ΖΗΝΑ, ΕΔΩΣΙ ΤΟ ΣΩΜΑ
ΟΣΟΙ ΚΑΤΗΛΘΑΝ ΗΛΥΣΙΑ ΑΣ ΜΝΩΜΕΝ ΑΝΕΥ ΣΟΥ
ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΜΕΝ ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΑΝ ΚΟΣΜΟΝ ΤΙΣ ΘΥΜΑΤΑΙ
ΠΑΝΤΑ ΟΡΙΖΕ ΜΑΣ ΧΡΗ
ΟΥΧΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΙ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΡΙΖΑΤΟ
ΑΠΟΛΛΩΝ ΜΗ ΠΑΤΕΡΑ
ΠΥΡΩΜΑ ΣΟΥ ΑΙΤΩ
ΤΙ ΕΙ ΖΟΥΝ ΣΤΗ ΓΑ
(ΧΟΡΟΣ)
ΕΙΣ ΣΕ ΑΓΓΕΛΕ ΑΜΕΜΠΤΕ ΚΑΙ ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΕ ΑΜΕΜΠΤΕ
ΕΡΧΟΜΕΝΕ ΘΕΙΕ ΠΑΛΙΝ ΣΥ ΕΡΧΟΜΕΝΕ ΘΕΕ
ΤΩΡΑ ΑΠΟΟΟΟΛΛΩΝ ΔΕΙ ΠΥΡΩΜΑ ΔΕ ΘΕΕ ΖΗΤΩ
(ΧΟΡΟΣ)
ΚΑΤΗΛΘΑΝ ΚΑΙ ΕΙΠΑΝ ΜΕΝ ΕΕΕΕΕΕΕΥ ΣΕ ΟΝΟΜΑΤΑ
ΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΙ ΟΥΧΙ ΜΗ ΔΕΙ ΠΟΤΕ
ΟΣΟΙ ΚΑΤΗΛΘΑΝ ΗΛΥΣΙΑ ΑΣ ΜΝΩΜΕΝ ΑΝΕΥ ΣΟΥ
ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΜΕΝ ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΑΝ ΚΟΣΜΟΝ ΤΙΣ ΘΥΜΑΤΑΙ
ΠΑΝΤΑ ΟΡΙΖΕ ΜΑΣ ΧΡΗ
ΟΥΧΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΙ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΡΙΖΑΤΟ
ΑΠΟΛΛΩΝ ΜΗ ΠΑΤΕΡΑ
ΠΥΡΩΜΑ ΣΟΥ ΑΙΤΩ
ΤΙ ΕΙ ΖΟΥΝ ΣΤΗ ΓΑ
(ΧΟΡΟΣ)
ΕΙΣ ΣΕ ΑΓΓΕΛΕ ΑΜΕΜΠΤΕ ΚΑΙ ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΕ ΑΜΕΜΠΤΕ
ΕΡΧΟΜΕΝΕ ΘΕΙΕ ΠΑΛΙΝ ΣΥ ΕΡΧΟΜΕΝΕ ΘΕΕ
ΤΩΡΑ ΑΠΟΟΟΟΛΛΩΝ ΔΕΙ ΠΥΡΩΜΑ ΔΕ ΘΕΕ ΖΗΤΩ
(ΧΟΡΟΣ)
ΚΑΤΗΛΘΑΝ ΚΑΙ ΕΙΠΑΝ ΜΕΝ ΕΕΕΕΕΕΕΥ ΣΕ ΟΝΟΜΑΤΑ
ΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΙ ΟΥΧΙ ΜΗ ΔΕΙ ΠΟΤΕ
3) ΜΟVΕΜΕΝΤ III (ΣΤΙΧΟΙ)
ΑΝΑΛΥΣΗ
Πριν ξεκινήσει το Μovement III το χειροκρότημα σημαίνει την είσοδο των 2 σοπράνο στο χώρο της τελετής, και με ήχους άρπας ξεκινά η εξιστόρηση.
Όχι τυχαία η επιλογή άρπας.
Κλασικό αρχαιοελληνικό μουσικό όργανο.
Η αοιδός εξιστορεί με τη συνοδεία λυρικού οργάνου,.,.όπως τότε...που εξιστορούνταν τα δυο γνωστά μας έπη.
ΠΑΤΕΡΑ ΖΗΝΑ, ΕΔΩΣΙ ΤΟ ΣΩΜΑ (=Πατέρα Δία εσύ έδωσες το σώμα, εσύ μας έπλασες).
Είναι λάθος να πούμε εδώ, πως ο Χορός προφέρει ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΣΩΜΑ, γιατί προηγείται κλητική πτώση. Σκεφτείτε λίγο.
Αν πούμε πχ «Γιάννη έδωσε σε κάποιον κάτι» η πρόταση δεν έχει σωστό συντακτικό νόημα.
Αν όμως, πούμε «Γιάννη έδωσες σε κάποιον κάτι», είναι συντακτικά σωστή.
Δεδομένου ότι, ο συνθέτης έγραψε τους στίχους, και δεδομένου επίσης, ότι είναι γνώστης της Καθαρεύουσας, δε θα ήταν λογικό σε αυτό το σημείο να γράφει ΕΔΩΣΕ (έναν καθαρά δηλαδή δημοτικό τύπο του ρήματος ΔΙΝΩ).
Αν όμως πάρουμε τον αρχαϊκό τύπο του ρήματος ΔΙΝΩ που είναι ΔΙΔΩΜΙ, στο δεύτερο πρόσωπο γίνεται «ΔΙΔΩΣΙ».
Καθότι η καθαρεύουσα είναι συνδυασμός αρχαίας και ελληνικής νεότερης....δείτε τι γίνεται:
ΔΙΔΩΜΙ + ΔΙΝΩ στον αόριστο = ΔΙΔΩΣΙ + ΕΔΩΣΑ = ΕΔΩΣΙ.
Στην καθαρεύουσα, ο σχηματισμός των λέξεων γίνεται κρατώντας το πρόθεμα της λέξης από τη δημοτική παράδοση, και προσθέτοντας κατάληξη αρχαϊκής γλώσσας.
Με αυτόν τον τρόπο αποκτά και νόημα η φράση «ΕΔΩΣΙ ΤΟ ΣΩΜΑ» εσύ έδωσες το σώμα ΟΣΟΙ ΚΑΤΗΛΘΑΝ ΗΛΥΣΙΑ ΑΣ ΜΝΩΜΕΝ ΑΝΕΥ ΣΟΥ (όσοι ήρθαν πέρα από τα Ηλύσια Πεδία [εννοεί τους Άτλαντες], ας θυμηθούμε, ήρθαν χωρίς εσένα, πλάστηκαν όχι από σένα) ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΜΕΝ ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΑΝ ΚΟΣΜΟΝ ΤΙΣ ΘΥΜΑΤΑΙ (κατέβηκαν μεν (αυτοί= τα παιδιά σου) κι αγωνίσθηκαν στον κόσμο, αλλά ποιος το θυμάται αυτό;)
ΠΑΝΤΑ ΟΡΙΖΕ ΜΑΣ ΧΡΗ (Πάντα μας όριζες πως πρέπει) ΟΥΧΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΙ ΔΑ-ΝΕΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΡΙΖΑΤΟ (ουδεπώποτε να μην δανείζουν (τα παιδιά σου) τη ρίζα τους / να μην δίνουν στους άλλους ότι εσύ όριζες νια αυτούς, εμάς δηλ.)
Προφανώς η αοιδός αναφέρεται στον καυγά που κάποτε δημιουργήθηκε ανάμεσα στους αθάνατους θεούς, όταν ο Δίας διαφώνησε με τον πατέρα του τον Κρόνο, λίγο πριν την Τιτανομαχία, σχετικά με το αν θα έπρεπε οι θνητοί να έχουν σχέσεις με τους μη θνητούς από τις άλλες φυλές, που δεν άνηκαν σε αυτούς που ο Δίας «έπλασε».
ΑΠΟΛΛΩΝ ΜΟΙ (Απόλλωνα μου) Παρακαλεί τον Απόλλωνα.
Συνεχίζοντας τον αποκαλεί πατέρα.
Στη οθόνη εμφανίζονται μινωικές φιγούρες να κρατούν το πρώτο και το τελευταίο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου, της πρώτης γλώσσας παγκοσμίως.
(Σημ. Προσπαθήστε να αποκωδικοποιήσετε το αλβάβητο ως εξής... «ΛΑ φαβή τα γα μ' αδ' ελ τα ε ψιλόν» να δείτε τι κωδικά μηνύματα κρύβει!) ΠΑΤΕΡΑ ΠΥΡΩΜΑ ΣΟΥ ΑΙΤΩ (=πατέρα (Δία) σημάδι σου ζητώ) Μυθολογικά, μπορεί ο Δίας κι ο Απόλλωνας να έχουν σχέση πατρός - υιού, αλλά στη ουσία η δωδεκαθειστική θρησκεία είναι μονοθεϊστική. Δηλ...ο Δίας, έχει όλες τις θεϊκές ιδιότητες, που για ευκολία τις έχουν μοιραστεί τα παιδιά του.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως πολλές θεότητες είναι τμήματα του σώματος του.
Η Αθηνά, βγαίνει από το κεφάλι του, ο Διόνυσος από το πόδι του...
Ακόμη κι ο Αδης (ΑΔΗΣ/ΑΔΙΣ), αν γίνει αναγραφή στο όνομα του, βγαίνει ΔΙΑΣ.
(Περισσότερα περί των θεών, βλ. ΝΙΚΟΣ ΛΙΤΣΑΣ.)
ΤΙ ΕΙ ΖΟΥΝ ΣΤΗ ΓΑ (Τι Έλληνες ζουν στη Γη;) Το ΓΑ είναι δωρικός τύπος και μορφή αττικής διαλέκτου για την επονομασία της Γης. ΓΑΙΑ > ΓΑ > ΓΗ.
Η αοιδός αναρωτιέται, τι Έλληνες υπάρχουν πλέον στην Γη; Πόσοι απέμειναν από αυτούς που εσύ έπλασες, πάτερ ω Ζεύ; Το ΕΙ εδώ δε μπορεί να έχει υποθετική σημασία, κακώς υπάρχει ρηματική φράση που να το συνοδεύει και μάλιστα σε δημοτική2 γλώσσα, άρα πρόκειται προφανώς για το δωρικό τύπο του γράμματος Ε (του αρχικού γράμματος της λέξης Ελλην) σε ϋέση υποκειμένου, κάτι που συναντάμε και στην προμετωπίδα του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς, στο μέσον της γνωστής σε όλους φράσης ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ (ΕΙ) ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ. Ο Πλούταρχος στο έργο του «Το Ε το εν Δελφοίς» αναφέρεται στην ιστορία αυτού του Ε(Ι).
Αν το ΕΙ ήταν υποθετικός σύνδεσμος, θα έπρεπε με βάση το συντακτικό της αρχαίας ελληνικής να έχουμε αμέσως μετά Οριστική ή Δυνητική Ευκτική έγκλιση ρήματος3, και μάλιστα ο τύπος του ρήματος να είναι σε αρχαία γλώσσα, κάτι που φυσικά δε γίνεται με το «ΖΟΥΝ».
Άρα το ΕΙ είναι σε ϋέση άρϋρού κι ουσιαστικό, θα μπορούσαμε δηλαδή να το χαρακτηρίσουμε ως αντωνυμικό ΕΙ.
Επίσης σε επόμενο Movement μια εκ των σοπράνο θα πει «ΕΙ ΤΙΣ ΕΙ ΜΗ ΤΗΝ ΕΦΟΒΗΘΕΙ ΕΙ ΤΗΝ ΔΕΙ...» που σημαίνει... «Αν κάποιος ΕΙ (=Έλλην) την δει, να μην την εφοβηθεί».
Αν πάλι κάνουμε καθαρή συντακτική ανάλυση, το ρήμα της φράσης «ΤΙ ΕΙ ΖΟΥΝ ΣΤΗ ΓΑ», είναι το «ΖΟΥΝ».
Ποιοι ζουν ή μάλλον τι ζει; Οι ΕΙ ζουν, που, όμως; «Στη ΓΑ».
Άρα, προφανώς, το ΕΙ δεν είναι υποθετικό σύνδεσμος, αλλά κωδικοποιημένο μήνυμα σε ϋέση ουσιαστικού.
Ο Χορός σύσσωμος τραγουδά τώρα ένα ύμνο στο Δία.
Τον αποκαλεί ΑΓΓΕΛΕ, δηλ αυτόν που απεστάλη, ΑΜΕΜΠΤΟ και ΑΧΡΑΝΤΟ.
Η μοναδικότητα του θεού και οι θεϊκές του ιδιότητες τονίζονται. «ΠΑΛΙΝ ΣΥ ΕΡΧΟΜΕΝΕ ΘΕΕ»...θεέ εσύ που και πάλι θα έρθεις.
Μια άφιξη δηλώνεται εδώ από το σύμπαν, όπως και ο προηγούμενος ερχομός του θεού στη Γη.
Για να έρθει πάλι, έχει ήδη έρθει μια φορά τουλάχιστον.
ΤΩΡΑ ΑΠΟΟΟΟΛΛΩΝ ΔΕΙ (=Τώρα Απόλλωνα πρέπει)
ΠΥΡΩΜΑ ΔΕ ΘΕΕ ΖΗΤΩ (Σημάδι σου Θεέ ζητώ) ζητούν οι σοπράνο.
Κι ο Χορός ανταπαντά ΚΑΤΗΛΘΑΝ ΚΑΙ ΕΙΠΑΝ ΜΕΝ ΕΕΕΕΕΕΕΥ ΣΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ((Αυτοί) που ήρθαν (όχι από σένα) είπαν μεν σε σένα καλά ονόματα.
Η λέξη ονόματα είναι συντακτικά σύστοιχο αντικείμενο στο «είπαν».
Άρα μπορεί να μεταφραστεί κατά παράφραση....πως «αυτοί που ήλθαν όχι από σένα όμως, είπαν νια σένα καλά πράγματα...» ΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΙ (=Εσύ, όμως να μην (τους πιστέψεις)) ΟΥΧΙ ΜΗ ΔΕΙ ΠΟΤΕ (=Ούτε και πρέπει (να τους πιστέψεις) ποτέ).
Ένας νεανίας εμφανίζεται στους θεατές. Το παιδί του Movement Ι ίσως;
1 H Μυθωδία είναι αντίστοιχα η πρώτη επίσημη αποστολή στο Διάστημα μετά την αλλαγή της χιλιετηρίδας!
2 Προσοχή. Ο τύπος «ζουν» είναι ο ίδιος και στην καθαρεύουσα.
3 Ενδεχομένως να μπορούσε να υπάρχει και πλάνια ερώτηση, αλλά δεν φανερώνεται κάτι τέτοιο απότο κείμενο»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου